اثر تغییرات جرم جاذب خاک اره بر سینتیک جذب فلز کروم در محیط آبی

خاک ارّه یکی از ارزان ترین و فراوان ترین جاذب هایی است که توانایی جذب فلزات سنگین از آبها و پساب ها را دارد. از طرفی افزایش فلز کروم شش ظرفیتی(cr6+) در آب آشامیدنی باعث سمیت، و عوارض حاصل از آن می شود. بنابراین هدف از این تحقیق، بررسی اثر تغییر مقدار جرم جاذب خاک ارّه بر زمان تعادل جذب، بازده جذب و واسنجی مدل های سینتیک در حذف کروم (cr6+) از محلول آبی است. برای این کار، خاک ارّه از کارگاه محلی تهیه و اندازه ذرات آن 500 میکرون انتخاب شد. سپس چهار مقدار جاذب خاک ارّه شامل، 1 گرم بر لیتر(sd1)، 10 گرم بر لیتر(sd10)، 20 گرم بر لیتر(sd20) و 50 میلی گرم بر لیتر(sd50) انتخاب و آزمایش های مختلف بر روی آنها انجام شد. نتایج نشان داد که برای هر چهار جاذب، ph بهینه برابر 7 است. همچنین، با افزایش جرم جاذب زمان تعادل جذب افزایش می یابد، به طوری که حداکثر زمان تعادل جاذب sd1، sd10، sd20، و sd50 به ترتیب، 110، 105، 100 و 80 دقیقه به دست آمد. بررسی رابطة ریاضی بازدة جذب با جرم جاذب و غلظت اولیه محلول نشان داد که گرچه با افزایش جرم جاذب بازدة جذب افزایش می یابد، ولی در صورتی که غلظت اولیه از مقداری معین(مقدار ظرفیت جرمی جاذب) به سوی صفر میل کند، بازدة کلیة جاذب ها افزایش و به سوی 100% میل می کنند. این موضوع در غلظت هایی که به سمت بی نهایت میل می کنند نیز صادق است. همچنین نتایج واسنجی نشان داد که مدل اورامی با ضریب رگرسیون 999/0 و شاخص خطای 036/0 داده های جذب را بهتر از مدل های لاگرگرن و هو و همکاران توصیف می کند.